Kasalanan ko naman.  Naglaro kasi kami sa lab para ma-review kami sa exam last week (na HINDI mapag-uusapan sa blog na to hahaha). Maayos naman yung laro, nag-Pinoy Henyo kami ng mga terms na maaaring matanong sa amin sa exam. Close fight ang kinalabasan ng paghuhulaan ng dalawang grupo ng mga salitang naka-flash sa blackboard.  3 points lang ang lamang ng winning group (obviously, hindi kami hahaha), tapos akala namin hindi kami makakahabol. At least naman nag-try kami. :))

Anong sabi ng three weeks to save your semester eh. Medyo natigilan ako dun. T_T

Huhuhu hindi ko na kailangang mag-trek paakyat ng Main Lib o maki-WiFi sa mga kaibigan dahil binigyan na ako ng Code.org ng hindi lang isa kundi dalawang certificate! May isa para sa pagtatapos ko ng Artist (apparently, I'd do better as a graphic artist than a game developer - mas nadalian ako sa Artist) at isa pa para sa pagtatapos ko kay Flappy Bird.

Nagmadali yata yung Code.org kaya username ko lagn ang nailagay nya sa cert na to. 

Eto, sobrang mukhang legit. Wow. Feeling ko mas matindi yung codes sa paggawa ng ganitong cert. (cue: Photoshop)

Makakapag-thesis at ibang acads na ako sa wakas. Hindi ko na sasabihin kung anong klaseng certificate ang gusto kong makita sa July 2015. Baka kasi ma-jinx. So magsasaya na lang muna ako! :D

Dahil kung anu-ano talagang naiisip ko pag kainitan ng araw, deep ang title ng blog post ko ngayon. :))  Ayon sa Merriam-Webster Dictionary, ang schadenfreude ay nangangahulugang "pleasure derived from the misfortunes of others."  

Hindi naman ako evil person na wini-wish na bigla na lang mabaril o masagasaan yung mga taong ayoko. Pero kasi. Nakaka-enjoy palang pagdusahin si Flappy Bird (in my case, flappy unicorn) lalo na't pinapayagan ako ng Code.org na iba-ibahin yung variables ng struggle nya. Tinatawanan ko yung unicorn pag bumabagsak na sya sa lupa. Wala naman akong galit sa unicorn. Nakakatawa lang talaga sya tignan. >:)

Ito yung block version ng codes ng game ko sa Code.org. 




















Kung gusto nyo ring makitang magdusa (o iligtas) ang dilaw na unicorn, pwede nyo syang laruin!! >:D

Again, all images are from The Artist section on Code.org's online introductory course in computer coding. :)  PS. I envy this little zombie's art skillz. 

All images are from The Hour of Code introductory course on Code.org. :)

This is my version of Goldilocks, which is supposed to be a stick puppet that we'll use for our presentation in our Drama for Children class. Right now, Goldilocks is just missing the stick but I'll be sure to attach it on Monday before we rehearse our entire puppet show. :D

Funny note: my instructor thinks my puppet looks like me. O.o

(Sa sobrang init ng araw, makakapag-Tagalog ako!!)

Gustong-gusto ko yung intention ng mga pioneers ng Hour of Code na ilapit ang coding education sa mga hindi naman nakakapag-aral nito ng matino.  Gusto ko na kahit ginawa nilang pambata yung interface, makakapaglaro pa rin ang mga (medyo) matanda gaya ko. Magkano kaya yung ginastos nila para mabuo yung site, gaano kaya katagal pinag-isipan? Mukhang legit yung may printed certificate kapag nakakatapos ka ng isang course. At hindi boring ang mag-aral sa Hour of Code, ha! Para ka lang naglalaro. Ang galing-galing talaga ng nakaisip ng Hour of Code.

Dihamak naman na mas gusto ko to kaysa sa Cisco namin noong high school. Sa Cisco kasi, kahit kasing simple lang sa mga nile-lecture sa IT 1, parang ang hirap niyang i-absorb.  Halata mong nerds yung mga bumuo ng modules kaya medyo /ang hirap/ i-digest. Tapos sobrang hirap pa ng online exam. Kung babasahin niyo yung previous posts ko, ikinumpara ko rin yung Cisco sa lesson (yata) sa hardware ng computer. Mas gusto ko talaga ang approach sa IT 1, at feeling ko na-reflect yun sa Hour of Code na activity namin.  Magaling talaga yung module ng Hour of Code.

Kaso mas magaling talaga yung Hour of Code kaysa sa akin. Hindi talaga ako nadalian kahit sa unang series of puzzles lang. Yung Maze. Grabe, ibig sabihin ganun kahirap yung kailangan pag-aralan ng mga developers ng mga apps at games? Tapos kailangan nilang palabasin yung designs at interface nila sa paraang maiintindihan ng ordinaryong user? Wow. No wonder ang laki-laki ng bayad sa kanila at sobrang profitable ng field nila.

Mas nag-enjoy ako sa Artist, sayang lang di ko na natapos lahat kasi kinapos ako sa time. :(
Mula kasi noong gumawa kami ng libro (oo, buong libro) para sa major class namin, nakahiligan ko na ang mag-edit ng pictures at mag-drawing ng konti. Nakatulong ang pagiging OC sa pixel numbers at colors sa The Artist na mga puzzles sa Hour of Code. Ayan na nga't naka-post na yung mga nagawa ko last week sa lab. :))